Reprezentując naszych Klientów z branży tytoniowej w wielu sprawach karnych spotykaliśmy się z interpretacją art. 54 § 1 kks, która wyłączała karanie nielegalnych producentów papierosów. Opierając się na dawniejszym orzecznictwie (nawet z lat 70-tych XX wieku) stawiano tezę, że przepis ten stawia im niekonstytucyjny wymóg samodenuncjacji, sprawcy nie są podatnikami podlegającymi sankcji z tego przepisu, opodatkowanie działań przestępczych jest wykluczone.

Począwszy od 2011r. linia orzecznicza stopniowo wyjaśniała tę kwestię potwierdzając, że nielegalni producenci w istocie powinni być karani na podstawie tego przepisu. Niemniej, argumentacja ta systematycznie wracała na gruncie apelacji i kasacji naszych przeciwników procesowych.

Ostatnie miesiące przyniosły kolejne potwierdzenie naszego stanowiska: w dwóch sprawach, w których reprezentowaliśmy pokrzywdzonego argumentacja taka została przez Sąd Najwyższy nie tylko uznana za nieuzasadnioną, ale kasacje forsujące ją zostały uznane za bezzasadne w stopniu oczywistym (por. orzeczenia w sprawach III KK 436/21 oraz VKK 563/19).